Te lief, te laat en afwachtend.

Woudenberg MA1 - Brederodes MA1 11-1



Zaterdag 2 oktober 2010. Tja ik kan wel weer beginnen dat een aantal mensen er niet waren om uiteenlopende redenen ( Alysha, Anne, Claire, Ciska, Kelly, Kirsten, Manon en Sanne) maar dat begint een beetje vervelend te worden, maar we konden weer terugvallen op een paar kanjers van de MC1 die het niet erg vonden om bij ons in te vallen (Nada, Jessie, Sophie, Michelle en Zoe) omdat ze zelf geen wedstrijd hadden.


Woudenberg MA1 was al een keer onze tegenstander geweest in de beker en we wisten dat ze goed kunnen voetballen. Veel beweging en goed samenspel zijn wel 2 van hun sterkste wapens. Vooraf gezegd gewoon lekker voetballen en het beste er van maken. Niet de koppies laten hangen en gewoon vrijuit spelen. De ruststand was 7-1. Wat een deceptie! Alleen Anouk kon de stand wat draaglijker maken door een schot af te vuren wat onder de keeper door in het doel verdween.


In de rust aangegeven wat er mis ging en de besproken om de 2e helft te gaan voetballen zoals ADO dat deed in de tijd van Co Adriaanse, “de Kerstboom”. Of deze opstelling heeft geholpen of dat Woudenberg vermoeid begon te raken is mij nog niet helemaal duidelijk. We kregen laat in de 2e helft er maar 4 extra om de oren dus het lijkt erop dat de opstelling klopte.


Meiden, deze tegenstander was te goed maar 11-1 was niet nodig net als de 3-10 thuis niet. Als je een aantal elementaire dingen verkeerd doet zul je in dit soort wedstrijden nooit mee kunnen komen. We hebben het er al over gehad maar zullen daar de komende weken meer op trainen, zodat we in de thuiswedstrijd tegen Woudenberg maar ook tegen Hercules kunnen laten zien dat deze uitslagen niet bij ons passen. Aan de andere kant bij zoveel afwezigen wordt het wel eens lastig om het juiste balans in het elftal te kunnen vinden. Meiden ik hoop van harte dat we de komende weken eens kunnen zeggen dat we genoeg mensen van onszelf hebben, zodat we geen beroep hoeven te doen op de meiden van de MC1 of hooguit 1 a 2 speelsters.


Een wedstrijd waarin we te lief, te laat en te afwachtend waren. Nog even 3 speelsters in het bijzonder vermelden. Zoe die in haar eentje voorin stond en heeft gedaan wat ze kon tegen 2 bomen van verdedigers. Melanie die haar long uit haar lijf heeft gelopen op het middenveld en Daphne die als een “ausputzer” zoveel mogelijk tegendoelpunten heeft weten te voorkomen.


Auteur: Frits van der Kuil, geplaatst door Frank Suister