MA1: Te laat wakker ?

VRC MA1 - Brederodes MA1 3-3



Zaterdag 23 oktober 2010. Met uiteindelijk 14 meiden (Anne, Anouk, Claire, Daphne, Esther, Jerusha, Kelly, Kimberly, Kirsten, Manon, Melanie en Sarah van onszelf en Michelle en Sophie van de MC1) stond de uitwedstrijd tegen VRC MA 1 op het programma.


In het begin was het een gelijk opgaande wedstrijd. Kansjes voor VRC maar zeker ook voor ons. Helaas waren onze voorwaartsen vandaag niet in hun beste doen en hielpen de meeste kansen,zeker in de 1e helft, om zeep. Ook VRC kreeg een aantal goede kansen maar die werden door onze verdediging en voornamelijk Kirsten geneutraliseerd. Als een tijger kwam ze een aantal keren uit en maakte daarmee de aanval onschadelijk. Nadat wij al een aantal kansen hadden verpruts maakte Anne in de 27e minuut een foutje op de voor haar onbekende linksbackplaats waarna de bal voor de voeten van een aanvaller kwam. Deze schoot op doel en vloog na een aanraking van een van onze verdedigers over Kirsten in ons doel. 1-0. Het leek erop dat in de 1e helft de helft van onze meiden nog op hun bed lagen, zo slap stonden we soms te voetballen.


Enfin in de rust aangegeven dat het wel wat feller mag en dat we hier niet hoeven te verliezen. Sanne nam de plek in van Kirsten. We waren koud 10 minuten bezig of de 2e goal voor VRC was een feit. Na dit doelpunt en wat geschreeuw van de zijkant leek het erop dat er een aantal meiden uit hun droom waren opgestaan en eindelijk werd er gevoetbald. Pressie op de tegenstander zetten en elkaar helpen. Zoals het hoort. Dit resulteerde ook in het 1e doelpunt van ons. Na een terugspeelbal liep Anouk door op de keeper. Deze schoot in paniek tegen haar aan en de bal verdween in het doel. 10 minuten later was het ook Anouk die de 2-2 liet aantekenen. In de 76e minuut vond de scheidsrechter dat een bal werd teruggespeeld en de toegekende vrije trap werd hoog over Sanne in het doel geschoten. Dit maakte toch wel wat los bij onze meiden waarna er werd gestormd op het doel van VRC. Dit resulteerde ook in de verdiende 3-3. Kelly was degene die hem maakte met een afstandsschot. De laatste minuten zat VRC er door heen en kregen wij nog diverse kansen om de winst mee naar Vianen te nemen. Helaas is dit niet gelukt.


Als we eerder wakker waren geweest had dit een gewonnen wedstrijd geweest. Ik moet wel eerlijk bekennen dat er een aantal leuke acties inzaten, maar dat we soms nog te slap zijn en met onze gedachten ergens anders zijn en niet op het voetbalveld. Wat ook wel opvallend is is het feit dat we denken dat degene die achter ons staat het wel oplost en dat we dan direct stil gaan staan. Als we een stukje mee terug lopen is dit voor de man achter ons een stuk makkelijker verdedigen en staan we niet zo snel achterin 1 op 1. Aan de andere kant is dit weer stof voor de training.






Auteur:Frits van der Kuil, geplaatst door Frank Suister @ damesvoetbal.com